Thënie dhe këshilla të urta
24/05/2011 20:59
Kur e ka dëgjuar njërin se si mallkon: O Zot, shkatërroi
mëkatarët, Hasani ka thënë:
- Atëherë do të ndjehemi të vetmuar në rrugë dhe do të
zvogëlohet numri i atyre që veprojnë sipas dëshirës së vet.
Feja jonë është e fortë, ndërsa e vërteta është e rëndë. Njeriu
është i dobët dhe i pafuqishëm; prandaj le të ngarkohet aq sa mund
të bartë. Sepse nëse mbingarkohet me detyra të shumta, ekziston
frika nga pritesa dhe braktisja e punëve.
Sëmundja e pastron trupin siç e pastron zekati pasurinë.
Trupi që nuk di për sëmundje është sikur pasuria që nuk
pastrohet me zekat: në të nuk ka përparim.
Mendimi i drejtë dhe devotshmëria janë veprat më të mira.
Kush e rregullon jetën e vet sipas tyre, është i sigurt se do të
shpëtojë. Çdokush tjetër le ta vështrojë me kujdes jetën e vet.
Mendimi i drejtë është sikur pasqyra në të cilën ndahen veprat e
mira nga të këqijat. Kush mbështetet në mendimin e drejtë do të
shpëtojë, ndërsa ai që e lë pas dore, do të dështojë. Po të mos ishte
harresa, do të shtoheshin fakihët (juristët).
Njeriu i quajtur Eban tregon:
“Kam hyrë në xhaminë ku e takova Hasanin. Kur e pyeta se a
është falur, tha se ende nuk ishte falur.
-Por në çarshi janë falur?!” - i thash.
-Kush e merr fenë nga çarshia?! Nëse u shkon tregtia mirë, e
lënë faljen e namazit për më vonë, ndërsa nëse nuk u shkon për
dore, falen para kohës së namazit!”
Ruaju nga tri gjëra, do t’ia ndalosh shejtanit praninë (rrugën):
-Kurrë mos qëndro vetëm me gruan e huaj, edhe nëse thua se
ia mëson Kur’anin;
-Assesi mos shko tek sunduesi edhe nëse thua se e mëson për
bamirësi, ndërsa e ndalon të bëjë keq dhe
-mos u ul me bidatçiun1, sepse do të vejë helm në zemrën
tënde dhe ashtu do të ta prishë fenë.
Kërko kënaqësi në tri gjëra: në namaz, në leximin dhe
kuptimin e Kur’anit dhe në dhikr. Nëse në këto gjen kënaqësi,
gëzohu! Në të kundërtën, dije se dyert tua janë të mbyllura, andaj
mundohu t’i hapish!
Po të mos ishin vdekja, sëmundja dhe varfëria njeriu kurrë nuk
do të përkulej, sepse edhe përkundër këtyre tri gjërave ai është i
padurueshëm.
Njerëz, pasha All-llahun ne jemi të krijuar për amshim, e jo për
të përkohshmen. Ne vetëm shpërngulemi prej shtëpisë në shtëpi.
Ai që e nderon dhe e lavdëron bidatçiun, është i shpejtë në
rrëzimin e Islamit.
I Dërguari i All-llahut, s.a.v.s, ka thënë: “All-llahu xh.sh.
hidhërohet me atë që e lavdëron mëkatarin”.
Ruajuni të devotshmit i cili është i paditur dhe të diturit i cili
është mëkatar, ata janë sprovë e madhe për secilin.
Njeri, mos u mashtro me thënien se njeriu është me atë që e
do. Nuk do të jeshë me mirëbërësit përderisa të mos punosh si ata.
Ky popull do të jetë në të mira dhe nën mbrojtjen e All-llahut
xh.sh. derisa të mirët të mos jenë të mëshirshëm ndaj keqbërësve,
derisa mirëbërësit nuk i madhërojnë të shfrenuarit dhe derisa të
diturit nuk pretendojnë të jenë udhëheqës. Por, kur të ndodhë e
kundërta, All-llahu xh.sh. do ta largojë mëshirën dhe mbrojtjen e vet
nga ai popull. Do t’ua ngarkojë në qafë keqbërësit të cilët do t’i vëjë
në tortura të rënda. Ndërsa dënimi i All-llahut xh.sh. do të shkaktojë
ligështinë në zemrat e tyre.
Hasan Basriu e ka parë Neim ibn Ridvanin duke ecur kryelartë,
andaj ka thënë:
Shikoni këtë: Në secilën pjesë të trupit i shihen të mirat e Allllahut
xh.sh. por edhe mallkimi i shejtanit.
All-llahu xh.sh. do t’i pyesë besimtarët në Ditën e Gjykimit për
të gjitha dhuratat dhe të mirat e veta, ndërsa jobesimtarët do t’i
dënojë ashpër, por me të drejtë.
Sa çudi është si përshkruajnë gjuhët, njoftojnë zemrat, ndërsa
veprat dallohen prej tyre!
Kush merret me punë të dyshimta, nuk do të ketë shpërblim
për atë që e përgojojnë.
Kush dëshiron të dijë se në çfarë shkalle gjendet, le t’i
krahasojë veprat e veta me Kur’anin, e do të shohë se çka fiton e çka
humb. All-llahu xh.sh. e ka mëshiruar njeriun që i krahason veprat e
veta me Kur’anin dhe kur e sheh se ato i përputhen me të, e
falënderon All-llahun e Lartmadhëruar dhe i lutet për sukses më të
madh. Por nëse e sheh se veprat i ka në kundërshtim me mësimet e
kur’anore, pendohet dhe përpiqet që t’i përshtasë.
Dy roje dhe përcjellës kurrë nuk e lënë vetë.
Gjuha e tij i është laps, ndërsa pështyma e tij i është patron
ngjyrë. E ai përsëri flet e atë që nuk i përket!
Sa i çuditshëm është njeriu!
Njeri, dëshiron të përmenden veprat tua të mira, ndërsa urren
të dëgjohen veprat tua të këqija! E akuzon tjetrin për shkak të
dyshimit, e sigurisht e di se dy melaqe janë të obliguara për veprat
dhe fjalët tua.
I mençuri përpiqet që ditë e natë të bëjë sa më shumë vepra të
mira, sepse në shpirtin e tij është frika se ndoshta Krijuesi i tij nuk do
ta mëshirojë.
Shumica kanë dështuar sepse kanë qenë të lavdëruar.
Shumica kanë qenë të mashtruar sepse ndaj tyre kanë qenë zemërmirë.
Ruajuni lavdërimit sepse ai është vetëvrasje. Njërin e
kanë lavdëruar në praninë e Të dërguarit të All-llahut, salallahu
alejhi ve selem, andaj I dërguari ka thënë: “E keni shkatërruar!
Sepse, sikur ta kishte dëgjuar lavdërimin, kurrë s’do të kishte
shpëtuar”.
Pikësëpari duhet të jesh sundues i vetvetes, ta mbash të lidhur
gjuhën tënde dhe të mos lëshohesh pas lakmive trupore.
Kafshës së tërbuar nuk i nevojitet litari lidhës më shumë se
nefsit (epshit) tënd.
Njeri, s’mund ta ndërrosh afatin e përcaktuar, e as ta humbish
fatin tënd, e as t’ia marrish fatin tjetërkujt. Pse atëherë e mundon
dhe e mbyt shpirtin?!
Më i mirë është mesi i artë në të gjitha. Njeriu gjithnjë gjendet
ndërmjet tri gjërave:
- sprovës e cila vjen
- të mirës e cila kalon dhe
- vdekjes e cila i merr të gjitha.
Kush nuk është vënë në sprovë, është mashtruar.
Kush ka luftuar kundër të vërtetës, ka humbur.
Njeriu gjithnjë është në shënjestër të: i sprovave, fatkeqësive
ose vdekjes.
Njeri, përgatit të mira apo diç tjetër, por dije se do ta gjeshë
vetëm atë që e ke përgatitur. Ndërsa vono ç’të duash, por dije se
nuk ka kthim edhe pse do të lutesh që të kthehesh në këtë botë.
Hasan el Basri
NDIEJ SHUSHURIMËN, MIKUN NUK E SHOH
———
Back